Bijna dertig

De spierpijn hakt er, zoals verwacht, goed in. Het zit gelukkig allemaal in mijn billen en benen en niet in mijn rug. Ik had vanmorgen ook nog even kunnen sporten maar dat heb ik niet gedaan vanwege de regen en omdat ik nog wilde uitzoeken wat ik zoal ga eten de aankomende tijd. Ik denk dat ik eruit ben en dat ik genoeg eten heb uitgedacht om in ieder geval genoeg eiwitten binnen te krijgen. Of ik per dag ook genoeg calorieën binnen krijg gaat afhankelijk zijn van het avondeten. In de meeste gevallen moet het wel lukken denk ik.

 De squats gingen goed! Ondanks dat ik het nog steeds heel rustig aan deed en slechts met 50 kilo squatte voelde het heel goed in mijn benen. Ik moet echter wel opletten dat ik mijn buik goed blijf aanspannen en niet met mijn rug til. Na de eerste set voelde ik al een pijntje in mijn rechterbeen. Geen verkeerde pijn, maar juist een specifieke spierpijn die ik al maanden niet heb gehad. Zelfs na de Inca Trail of een kilometer stijgen in de Colca Canyon voelde ik dit niet in mijn benen. Hopelijk geneest het ook vrij snel, maar ik zou het ook prima vinden als ik hier een aantal dagen spierpijn van heb.

Het is gelukt! Goed, ik ging er niet om 5 uur uit en het komt nog lang niet in de buurt van de afstanden van voor de vakantie, maar ik heb weer hardgelopen vanmorgen. Een kleine 3 kilometer in het tempo waarop ik begin dit jaar nog 15 had kunnen doen. Gelukkig merkte ik dat 3km nu niet de max was, maar omdat ik pas om 7 uur begon en nu naar Zwolle moet hield ik het rondje beperkt. Meteen een kilometer of 10 zou ook wel heel enthousiast zijn.  Morgen werk ik thuis en aangezien ik vanmorgen voor het eerst wakker werd zonder heel raar gevoel in mijn mond ga ik basic fit ook weer eens proberen. Squats en deadlifts zijn misschien nog een beetje riskant, maar ik ben gelukkig nog aan het opbouwen. Zo zwaar kan ik het niet eens maken.

 Hoewel ik mijn werk best leuk vind, merk ik wel dat ik veel liever reis en wat van de wereld zie. Dit is vast geen grote verrassing en veel mensen zullen hetzelfde hebben. Gelukkig ben ik in een positie dat ik veel vrije dagen heb en een relatief groot deel van het jaar ook daadwerkelijk kan reizen of op vakantie kan zijn. Gisteren sliep ik iets later dan de dag ervoor en dit was te merken in mijn slaapscore. Naast deze niet zo veel zeggende score merk ik ook nog steeds dat ik het sporten niet echt aandurf. Over een minuut of twintig begint mijn vrije woensdagmiddag en nadat ik wat boodschappen heb gedaan ga ik denk ik eerst maar eens beginnen met een wandeling in plaats van veel inspanning in de vorm van hardlopen of gewicht heffen. Morgen hoef ik pas om 10:00 uur op kantoor te zijn in plaats van 9:00 waardoor ik in principe iets meer speling heb in de ochtend. Ik zou het heel fijn vinden als ik weer gebruik kan maken van mijn sportschoolabonnement en morgen voor werk mijn traini...

Ik denk dat ik af en toe misselijk word door koffie. Gisteren zat ik namelijk de hele dag op kantoor en heb ik weer meer koffie gedronken dan de bijna twee maanden ervoor. Richting het einde van de dag merkte ik dit meteen en was ik misselijkheid en had ik hoofdpijn. Zo erg dat ik meteen na het eten naar bed ging. Het duurde even voor ik in slaap viel, maar vanmorgen wilde ik er ook nog niet uit. De zwelling in mijn gezicht lijkt weer iets te zijn afgenomen, maar ik durf het nog steeds niet aan om te sporten in de ochtend. Deze operatie en mijn hele instelling gooit allerlei roet in het eten van mijn plannen. Gelukkig ben ik morgenmiddag vrij en gaan we zaterdag naar Duitsland. Hoogste tijd om boodschappen in te slaan voor een dagelijkse mealprep. Ik ben namelijk ook alweer twee kilo lichter dan vorige week. Mogelijk heeft dat ook te maken met mijn koffie consumptie want door de koffie in mijn systeem heb ik veel minder behoefte aan eten. Ik ga vandaag als experiment eens alleen maar c...

De eerste werkdag na zes weken vakantie is weer aangebroken. Ik zit in de bus richting Amersfoort in ieder geval. Gelukkig ben ik geen belangrijke dingen vergeten, maar mijn ereader ligt nog wel thuis. In plaats van lezen in de trein wordt dat dus toch al werken. Ook ben ik nog slecht voorbereid met lunch en ontbijt. Ik heb wel een vaag idee wat ik overdag zoal wil eten, maar dat kan ik eigenlijk woensdag pas halen. In principe kan het ook vanavond al, maar doordat ik vanmorgen zoals verwacht bleef liggen in plaats van sporten zou ik vanavond ook kunnen gaan hardlopen en dat idee bevalt me beter.  Gisteren viel ik mooi op tijd in slaap en ik had er ook prima uitgekund toen de wekker ging. Mijn neus voelt nog steeds dik en zo ziet het er ook nog een beetje uit. Geen goed idee om onder die omstandigheden naar basic fit te gaan en te squatten omdat dan de druk enorm kan toenemen. Met zwaar sporten moest ik sowieso nog even wachten zei de kaakchirurg. Over hardlopen heb ik niets gehoor...

6 uur wakker is ook echt 6 uur wakker, zo goed als althans. Dit nachtje passen we op mijn neefje zodat mijn zusje en haar man ook een keer een nachtje ongestoord weg kunnen. David slaapt heerlijk van 18-6 uur de klok rond. Iets voor 18 gisteren leek hij al moe te worden en toen we hem naar bed brachten duurde het ook niet zo lang voordat hij sliep. Dit betekende ook dat ik vanmorgen om 6:02 wakker werd van allerlei geluidjes via de babyfoon. Geen probleem, want dat is een mooi tijdstip om wakker te worden op de laatste dag van de vakantie. Morgen ga ik weer naar kantoor en ik ben benieuwd hoeveel mailtjes en telefoontjes er op me wachten. Hoeveel het er ook zijn, ik hoop vooral dat mijn gezicht een beetje is bijgetrokken. Het lijkt nu iets minder dan gisteren, maar mijn neus zit nog steeds scheef op mijn gezicht van de operatie bijna 48 uur geleden.

De jetlag lijkt verwerkt te zijn. Gisteren sliep ik iets voor negenen en iets voor zeven ging ik er vanmorgen uit. Ik had er opzich eerder uit gekund, maar koos ervoor om nog even te blijven liggen. Aan het einde van de ochtend heb ik gisteren namelijk een Apex correctie gekregen. Mijn tandvlees is opengesneden en de wortels van een voor- en snijtand zijn ingekort. Hierdoor zijn mijn gehemelte, wang en neus nu enorm opgezet en mag ik nog even niets zwaars tillen. Eerder opstaan om te sporten heeft dan ook niet heel veel zin, ondanks dat het wel op de planning stond. Heel jammer, want zonder jetlag zou het wel ideaal zijn om op een normaal tijdstip te sporten. Echter kan ik nu in ieder geval even rustig opstarten voor we naar Kampen gaan om een weekendje op David te passen in het huis van Dianke en Joël.

Je zou denken dat de jetlag af gaat nemen, maar tot nu toe neemt het alleen maar toe. Eigenlijk ben ik namelijk al sinds 1 uur wakker. En dat terwijl ik pas om 21:00 naar bed ging. Eenmaal wakker verviel ik weer meteen in mijn routine van op de bank liggen en filmpjes kijken in plaats van iets productiefs te doen. Gelukkig ben ik inmiddels voor 5:30 al wel klaar met sporten dus ik heb wel wat gedaan. Aanvullend op de to do list voor vanmiddag wil ik wel uitgezocht hebben wat ik zoals ga eten. Avondeten doen Lisanne en ik samen is de bedoeling, en dat varieert nogal. Om toch wat consistentie in mijn dieet te hebben wil ik iets uitzoeken van ongeveer 2.400 calorieën en ruim 130 gram eiwitten. Dat kan ik dan vervolgens elke dag eten. In de avond heb ik dan een buffer die de rest van mijn voedingswaarden moet gaan opvullen. Mocht dit aangepast worden omdat ik te veel aankom of juist afval kan het na een paar weken aangepast worden.

 Mijn opa wordt vandaag 88. Aangezien hij precies 60,5 jaar oud was toen ik werd geboren, betekent dit dat ik nu 27,5 jaar oud ben. Precies 75% onderweg van 20 naar 30. In dit decennium heb ik gestudeerd, is mijn huidige relatie gestart en ben ik begonnen met mijn carrière. Werken doe ik al vanaf mijn 13e, maar werken voor de overheid na het behalen van een master aan de UvA is toch wat anders dan komkommers plukken en vakken vullen in de supermarkt.  Daarnaast is het gewoon een donderdag in de laatste week van mijn vakantie. Gisteren was ik extreem vroeg wakker en dat heb ik vanmorgen gemerkt. Ik werd namelijk pas om 8:15 wakker en ben dwars door mijn wekker heen geslapen. Net zoals voor de vakantie merk ik dat wanneer ik op dat moment wakker word het te laat is om te sporten. BasicFit is elke keer propvol mensen die alles bezet houden en thuis valt er nog genoeg te doen. Het was namelijk meteen tijd om een was op te hangen, de nieuwe erin te doen en boodschappen te halen. Al...

Ik had een jetlag verwacht, maar niet deze.kant op. Vanaf 2 uur ben ik namelijk al uit bed en nu ben ik mijn eerste workout na de vakantie aan het afronden met cardio. Het trainen zelf beviel weer goed, al had ik wel iets beter kunnen nadenken over de opwarming. Bij de derde oefening voelde ik namelijk al een pijntje in mijn rechter schouder. Nu deed ik vandaag rug, dus het limiteerde amper, maar bij een push dag zou het wat risicovoller kunnen zijn. Les geleerd, hopelijk. Als ik weer een beetje een fatsoenlijk slaapschema heb eerst maar weer eens in dit ritme zien te blijven. Als ik volgende week weer ga werken zal dat nog het lastigste obstakel gaan blijken.

12,5 uur gevlogen, waarvan ik me weer een groot deel niet fit heb gevoeld. Gelukkig kan ik nu even zitten op de wc in Schiphol waar de grootste oorzaak eruit geperst kan worden. Straks nog even met de trein en bus en dan zijn we na bijna 5 weken weer thuis!

De laatste nacht zit erop. Straks is het tijd om alles weer in te pakken en nog een ochtendje door te brengen in Lima, voor we weer naar Nederland vliegen. De vlucht zelf duurt 12,5 uur en is gelukkig rechtstreeks. Waar we wel pech mee hebben is het tijdsverschil. Doordat we 7 uur verschil hebben, komen we dus pas morgenmiddag aan terwijl we aan het begin van de avond vertrekken. Hopelijk kan ik een beetje slapen onderweg, maar ik ben bang dat Lisanne het er moeilijker mee gaat hebben.

Het verschil in zuurstof tussen Cusco en Lima is enorm. Zodra we landden merkten we het meteen. Je zou denken dat je met meer zuurstof ook beter slaapt, maar niets is minder waar. Het is hier helemaal donker, maar toch werd ik zoveel meer wakker in Lima dan in Cusco. Misschien heeft het met de temperatuur te maken. In Cusco was het namelijk rond het vriespunt elke nacht. In Lima was het vannacht gewoon 15 graden. Nog steeds niet heel warm natuurlijk, maar wel opeens een stuk warmer.

Straks gaan we dan echt weg uit Cusco. Het had van mij wel iets eerder gemogen. Het is een enorm mooie stad, maar na een paar dagen heb je de hoogtepunten wel gezien. In Hanoi had ik dat minder geloof ik. Al bleven we daar de laatste dagen ook veel langer in het hotel hangen en was er niet veel nieuws te ontdekken. In Kuta, vorig jaar, waren we nog aan het strand. Daar een week uitrusten was nog het beste denk ik, want het is vergelijkbaar met onze vakantie naar Rhodos. Daar hadden we het na een paar dagen wel gezien en konden we de rest van de tijd bijbruinen en lezen op het strand. Nu zijn we niet bij gebruind, maar hebben we wel veel in het appartement gelezen.

Een paar weken geleden schreef ik over een mogelijke recessie. Die lijkt nog even op zich te laten wachten. Mijn DeGiro account is namelijk alweer bijna terug op het niveau van voor de correctie en ook de etf die ik begin deze maand heb bijgekocht is inmiddels weer hoger dan ik er gemiddeld voor heb betaald. Veel ETFs betalen bovendien nog dividend uit, waardoor ik aankomende maand misschien iets extra aan kan schaffen. Gisteren zat ik weer na te denken over wat ik wil in mijn leven. Zeker nadat Lisanne het Wizzair abonnement liet zien waarmee je zo goed als onbeperkt kan vliegen in een jaar tijd. Op vakantie ben ik namelijk heel gelukkig en ben ik blij om nieuwe plekken te zien. Nu we een week in Cusco zitten heb ik het ook al wel weer gezien dus waarschijnlijk is het goed dat we niet emigreren. Echter zou ik nog maandenlang van locatie naar locatie kunnen gaan. Met mijn huidige baan en budget zit dat er niet in. Maar wat nou als ik thuis daadwerkelijk eens begin met schrijven? Stel d...

Nu de vakantie er bijna op zit, zit polarsteps er ook bijna op. Eigenlijk deed ik dit bloggen afgelopen maand dus twee keer per dag. Van eentje weet men af en deze is iets meer geheim. Allebei zijn het echter plekken waar ik oefen met schrijven. Ik kan wel blijven oefenen met schrijven, maar echt beginnen met een verhaal doe ik nooit. Al zou je kunnen beargumenteren dat zowel polarsteps als deze blog mijn eigen verhalen zijn. 

Ik kan niet geloven dat het maar 2 graden is buiten. We hebben enorm dunne ramen en ik kan gewoon in een aangename temperatuur op de wc zitten met alleen een onderbroek over mijn knieën. Als ik straks boven ga zitten om te lezen is het ongetwijfeld een stukje kouder. Gelukkig zijn we erop voorbereid. Gisteren bij het ontbijt ontmoetten we namelijk een Amerikaan die hier een maand gaat wonen en die amper warme kleren mee heeft genomen. Heel bijzonder dat je niet eerst even het weerbericht controleert voor je ergens zo lang gaat wonen.

Nou, de cavia is op en hij is er alweer uit. Gisteravond heb ik dan eindelijk een hele cavia gegeten, maar het was niet de delicatesse waar ik op had gehoopt. In plaats daarvan had ik een heel zout en taai stuk dier op mijn bord liggen. Ik weet niet of het aan het vlees of de kruiden ligt, maar vanmorgen moest het er ook meteen weer uit. 

Nog een week en dan gaan we weer naar huis. Voor veel mensen is een week vrijwel hun hele vakantie, maar ik heb het gevoel dat die van ons er nu wel een beetje op zit. Bijna alles wat we wilden zien of doen zit erop en nu is het nog even bijkomen tot we weer moeten werken. Want dat moet ook weer over twee weken. Het fijne aan een lange reis als dit is dat ik het ook altijd wel weer fijn vind om thuis te komen en mijn oude ritme op te pakken. Ik kijk er bijvoorbeeld enorm naar uit om weer te sporten en veranderingen in mijn lichaam te zien. Minder geld uit te geven en meer te kunnen investeren lijken misschien saaie hobby's om aan mensen uit te leggen, maar het is wel iets waar ik oprecht gelukkig van wordt. Bovendien kan ik weer naar de volgende grote reis toeleven als we thuis zijn.

De eerste nacht in een bed in plaats van in een tent zit er weer op. Hoewel ik een stuk langer heb geslapen dan afgelopen nachten op de Inca Trail, is het niet perse een veel betere nacht geweest. Het is hier wat warmer en zeker ook een stuk comfortabeler. Wat we vandaag gaan doen weet ik nog niet. Lisanne krijgt in ieder geval een massage en ik denk dat ik naar een museum ga. Alleen nog geen idee welke.

Dat ik ruim 80% van de to do lijst niet zou halen deze vakantie was geen verrassing. Bovendien is het ook niet erg want het is vakantie. Echter is het wel jammer dat fitbit zonder internet niet kan synchroniseren. Ik vraag me af of mijn horloge dingen lang genoeg op kan slaan zodat alle stappen geregistreerd worden. Die 10.000 halen we namelijk makkelijk bij de Inca trail.

Geen internet, maar toch even een klein stukje denk ik. Waarschijnlijk kan ik dit niet uploaden en ik heb ook niet veel tijd om überhaupt iets te typen. Momenteel wachten we tot de Amerikanen weer op adem zijn in de ochtend van de tweede dag van de Inca Trail.

We made it! Na vier lange dagen en een hele vroege ochtend waren we vanmorgen eindelijk bij Machu Picchu. Sinds een paar dagen weet ik deze Quechua naam in een keer goed te spellen, aangezien Pichu met slechts één c penis betekent. Daarnaast ben ik heel blij dat de trail erop zit en vooral dat we niet steeds zo vroeg op hoeven te staan. De uitzichten waren geweldig en het is een ervaring die ik nooit ga vergeten, dus het dure prijskaartje was het waarschijnlijk wel waard. Het is een extra herinnering dat ik ook in het heden moet leven en niet alleen maar naar de toekomst moet kijken.

Wat een belachelijk slechte nacht weer. Altijd als de wekker vroeg staat hier, word ik enorm vaak wakker. We moeten straks namelijk om 5:20 al klaar staan ipv 6 uur. Hierdoor droomde ik over de Inca Trail en heb ik nu moeite met ontlasting. Het MOET er echter nu uit want anders moet ik later op de dag boven een gat in de grond poepen.

Wat een gemiste kans. Gisteren zijn alle aandelen nog verder gezakt en was er sprake van een nieuw dieptepunt. Een goede kans om te kopen, als ik niet vorige week al had gekocht. Ergens is het natuurlijk goed als deze piek zich weer doorzet en er geen recessie aankomt, maar voor mijn eigen aandelen is het wel jammer. Deze kleine correctie heeft opeens wel heel veel geld doen verdwijnen. Wie weet staat het op 1 september ook nog een beetje lager dan voorheen.

Nou we zijn erachter wat de jeukende bultjes zijn. Vorige week zagen we opeens een soort muggenbulten op onze benen toen we na de Colca canyon trek omhoog waren geklommen. We konden ons alleen niet herinneren dat we waren gebeten en de bultjes jeukten nog niet. Sinds we in Cusco zijn is daar verandering in gekomen. Blijkbaar hebben we in de oase van de canyon in een bed geslapen met bedwantsen. Dit gaat als het goed is vanzelf weer over en we worden er niet ziek van, maar het jeukt dus wel.

Net zoals vorig jaar lijkt Lisanne weer voedselvergiftiging te hebben. Heel sneu, maar gelukkig heeft ze het nu en niet tijdens de Inca trail. Hopelijk geneest ze snel, vaak is het na een dag of 2 namelijk wel weer weg. Zelf heb ik ook al een hele poos andere ontlasting dan thuis, maar goed ik eet en beweeg ook heel anders. Bovendien drink ik hier veel minder koffie en kan ik over het algemeen nog steeds de dag beginnen met nummer 2.

Op de eerste dag van de maand koop ik altijd aandelen bij. Op die manier heb ik misschien niet altijd de beste prijs te pakken, maar als het op lange termijn stijgt zou dat niet heel veel moeten uitmaken. Zo lang ik maar elke maand consistent bij blijf kopen. Echter irriteert het me wel dat er gisteren, op de tweede van de maand, opeens een enorme correctie plaats vond. Net nadat ik een ETF heb bijgekocht is deze nog eens 3% in waarde gedaald. Ik weet dat dit nog wel meevalt want het had een stuk erger kunnen zijn en als het niet te hard groeit heb ik volgende maand korting, maar toch is het vervelend. Echter is dit precies hoe je dat 'rupsje nooitgenoeg' gevoel hebt. Ik sta namelijk nog steeds bijna 8% in de plus en ik ben pas van plan om dit geld er rond mijn pensioen vanaf te halen. Het kan nog 50 jaar doorgroeien als ik geluk heb.

Na weer een enorm lange busreis zijn we gisteren aangekomen in Cusco. We hebben een airbnb van een enorm schattig vrouwtje en blijven hier tot we aan de Inca trail gaan beginnen.  Gisteren las ik een paar stukjes terug die ik had geschreven en merkte ik op dat schrijven echt schrappen is. Mijn zinsopbouw slaat vaak helemaal nergens op en toch zet ik het online. Nou maakt het voor deze blog en polarsteps vrij weinig uit, maar als ik ooit een boek wil gaan schrijven zal ik er toch op moeten gaan letten en onthouden dat niet alles in één keer correct is.

Gisteren zijn we dus naar het Titicacameer geweest. Hatseflats, die hebben we ook weer afgestreept. Gelukkig ligt het een beetje op de route, want zo heel spectaculair vond ik het nou ook weer niet. Nu gaan we zo ontbijten en dingen weer inpakken voor de laatste bus van Peru Hop. Deze keer naar Cusco. Cusco ligt iets lager dus wennen aan de hoogte ben ik niet meer zo bang voor. Vanaf daar gaan we volgende week aan de Inca Trail beginnen, dat kan nog wel wat worden.