Bijna dertig

Afgelopen dagen heb ik veel zitten peinzen, nog meer dan normaal. Hoewel het telefoontje uit Amersfoort heel positief was en ook zeker een kans voor mij persoonlijk, is het wel lastig om enthousiast te zijn na afgelopen weekend. Zoals ik gisteren aangaf kan het ook gezien worden als extra motivatie. Ik merk de laatste paar dagen echt dat Lisanne er veel moeite in steekt om er wat van te maken, maar ik vraag me dan wel weer iedere dag af hoeveel moeite het haar kost. Het is natuurlijk heel fijn dat ze er ook aan wil werken om onze relatie te laten lukken terwijl het allemaal niet vanzelfsprekend meer gaat. Zelf begin ik constant aan rare vergelijkingen te denken die waarschijnlijk nergens op slaan als ik ze uitspreek. Ik heb me wel voorgenomen hier iets over uit te spreken als een soort tussentijdse evaluatie. Ook al is zaterdag nog niet zo lang geleden.

Vandaag was een totaal andere dag dan dit weekend. Los van het feit dat er overdag gewerkt moest worden natuurlijk. Overdag ben ik teruggebeld door Amersfoort en heb ik een uitnodiging ontvangen om vrijdag op gesprek te komen voor de functie van raadsinformatieadviseur. Hierdoor werd mijn eetlust tussen de middag wel meteen verpest omdat ik me zorgen begon te maken over mijn toekomst. Stel dat ik deze positie mag vervullen en het blijkt binnenkort toch niet te gaan werken tussen Lisanne en mij? Toch kan het ook juist gezien worden als extra motivatie om het te laten werken.

Ok ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen. Al een tijdje heb ik een onderbuikgevoel dat onze relatie bij allebei niet meer de hoogste prioriteit heeft. Gisteren na een lunch met kennissen stortte Lisanne opeens in en bekende ze hetzelfde als waar ik zelf al een tijdje mee loop. De spanning is eraf en we zitten in een soort sleur vast. Desondanks houden we enorm van elkaar dus we zijn niet bereid er een punt achter te zetten. Toch vraag ik me de hele tijd af of het niet beter zou zijn. Echter wil ik totaal niet uit elkaar en zou ik er alles aan doen om het weer te laten werken. Lisanne zei hetzelfde te willen en er ook meer moeite en energie in te gaan steken. Dit betekent voor mij wel dat het blijkbaar niet uit automatisme gaat. Dat hoeft ook niet, alles wat het waard is in het leven moet je verdienen en voor werken, maar het zou het wel makkelijker maken als het vanzelf ging. Ik wil heel graag dat het werkt, maar hierdoor ben ik wel veel meer op mijn hoede merk ik. Hoe g...

Vandaag even de schrik van mijn leven gekregen dus hier moet ik op terug komen. Nu heb ik daar geen tijd voor dus het wordt op zn vroegst morgen.

Korte recap van gisteren aangezien het stukje schrijven er even bij in is geschoten. Gisterochtend was ik weer vroeg wakker, maar regende het enorm hard. Hierdoor ben ik supervroeg begonnen met werken, het was immers toch vrijdag en dan werkt bijna niemand. Begin van de middag kon ik al stoppen en toen ben ik wel naar de basicfit gegaan voor cardio en vervolgens naar de jumbo voor het avondeten. Dit laatste omdat er vrienden kwamen eten die nog even bleven hangen waardoor ik onder andere dus niets heb geschreven. 

Nog geen reactie op de sollicitatie en de vacature is ook offline gehaald. Mocht er technisch wel iets verkeerd zijn gegaan stond het waarschijnlijk niet in de sterren. Verder goed om te melden dat ik vandaag weer ben opgestaan op het tijdstip dat ik wilde en hierdoor in de ochtend heb gesport. Het schema van Sulek is iets te overdreven als je geen anabolen gebruikt, dus het was iets minder intensief dan hij het zou doen. In de avond heb ik nog wel een ommetje gelopen om zowel voor kracht iets te doen als voor de calorieën verbranding.

De knoop is doorgehakt en de sollicitatie is de deur uit. Het verzenden voelde goed, maar tegelijkertijd erg dubbel. Ondanks dat ik nog niet eens een ontvangstbevestiging heb gekregen heb ik al het idee iedereen in Zwolle in de steek te laten. Laat staan dat ik op gesprek mag komen of überhaupt wordt aangenomen. Vanmorgen werkte ik een paar uur samen met een collega die herstelt van zijn burnout en ik weet dat ik me enorm schuldig zou voelen als hij mijn taken er ook nog eens bij zou moeten doen... Eerst maar eens de reactie op de sollicitatie afwachten.

Ondanks dat ik redelijk op tijd naar bed ging, duurde het langer dan gehoopt om in slaap te vallen. Vanmorgen ben ik dan ook niet naar BasicFit gegaan, maar in de middag wel hardgelopen. Ondertussen raak ik een beetje geïnspireerd door Sam Sulek en ben ik benieuwd of ik meer gemotiveerd kan worden door zijn mentaliteit rondom trainen deels over te nemen. Vandaag heb ik de to do lijst wel weer opgepakt en grotendeels doorgestreept. Al blijft water drinken nog een beetje achter doordat ik in de ochtend niet sport.  Op werk kwam er weer een tegenslag vandaag, waardoor ik toch ervoor heb gekozen om een sollicitatiebrief te schrijven voor een openstaande vacature. Deze heb ik nog niet verzonden, maar dit ga ik morgen misschien wel doen. Het verdient ongeveer hetzelfde, maar de functie lijkt me leuker en het is bovendien een stuk dichterbij dan waar ik nu werk. Deze baan dichterbij kan me bovendien helpen aan een actievere levensstijl die ik graag wil aanhouden.

 De eerste werkdag na de vakantie zit er weer op. Sinds we weer in Nederland zijn heb ik moeite met opstaan in de ochtend en dat was vanmorgen dus ook zo. Mijn wekker op de Fitbit zou twee keer afgegaan moeten zijn, maar ik heb er niets van gemerkt. Al was ik al wel lichtelijk aan het wakker worden toen de wekker van Lisanne ging waardoor ik gelukkig op tijd naar Zwolle kon. Toch heb ik hierdoor niet kunnen sporten en loop ik enorm achter qua calorieën en waterinname. Het plan is om vanavond vroeg naar bed te gaan en morgen weer vroeg wakker te worden zodat ik kan sporten.

Iets langer dan, maar niet veel. Gelukkig wel op de juiste dag vandaag. Vandaag was weer een goede dag waarop ik kort heb kunnen sporten en sociale afspraken ben nagekomen. De waslijn knapte en dit heb ik vanmiddag ook nog kunnen repareren. Nu de dag en het weekend afsluiten met formule 1.

Eigenlijk al een dag later want het moment waarvan ik wist dat het zou komen is eindelijk hier. Gisteren ben ik de terugkoppeling vergeten dus dan maar even zo. Later vandaag komt de correcte dag.

Weinig te melden. Vergelijkbare dag met maandag, ook weer een reisdag. Vooral druk geweest met het verkeer en lezen in het vliegtuig dus geen introspectie vandaag.

Toch een vroege filosofie sessie terwijl ik mijn koffie wegsip in Lissabon. Vanmorgen heb ik weer een stukje gewandeld om de bloedsomloop op gang te krijgen. Dat is altijd een moment van mentale helderheid om na te denken. Ik bedacht me hetzelfde als wat ik wel vaker op vakantie realiseer. Namelijk dat ik dit enorm fijn vind en vaker zou moeten doen. Er is niets wat me er thuis van weerhoudt om een rondje te lopen, maar dat is toch anders omdat je de weg al weet. Het lopen an sich is niet wat ik leuk vind, maar het verkennende aspect wel. Of ik nou in Amsterdam bij een onbekende metro halte uitstap en op gevoel de weg terug probeer te vinden of hier in Lissabon de hoogte van de aankomende staat probeer in te schatten.  Wat ik me ook realiseerde is dat ik deze tijd in mijn eentje enorm waardeer. Put yourself first zei Lisanne gisteren nog en ik denk dat ik vaak, uit angst anderen kwijt te raken, mezelf soms kwijtraak. Dat ik om niemand te kwetsen veel oppak op het werk, richting vri...

Weer een kort stukje hoor, maar dat lijkt te passen bij de drukkere dagen. Ik heb weinig behoefte aan reflectie. We hebben weer veel gewandeld en genoten van het weer en eten in Portugal. Morgen wordt het qua regen weer een stuk slechter waarschijnlijk dus wie weet begin ik dan te filosoferen.

Ondanks dat het hier pas half 8 is, een uurtje eerder dan in Nederland, voelt deze dag nu al een stuk langer dan gisteren. Het regende de hele dag dus we hebben een paar keer de metro gepakt. Op momenten dat het iets droger was en we niet in een winkel of restaurant waren hebben we enorm veel gelopen. Hoewel het dus een stedentrip is krijgen we het alsnog voor elkaar om er een actieve vakantie van te maken. Zelfs een dag winkelen is leuk in deze stad.

Vandaag voelt alsof we niets hebben gedaan en tegelijk juist heel veel. Vanmorgen vroeg een wasje gedraaid en gewacht op mijn ouders. Daarna vertrokken in de vakantiespits naar Brussel. Daar waren we later dan gehoopt, maar uiteindelijk nog ruim op tijd door de douane. Na een vlucht van een korte drie uur aangekomen in Lissabon en daar lig ik nu op bed een korte samenvatting te geven.

Eigenlijk de hele dag in de sauna gezeten vanaf de openingstijd. Dit was pas om 10 uur en drie uur daarvoor was ik al wakker, maar door de enorme regen van afgelopen dagen ben ik ook vanmorgen weer niet wezen sporten. In de sauna heb ik hier even op kunnen reflecteren, voor ik in slaap viel tijdens de meditatie.  Eigenlijk gaat het de afgelopen tijd best goed met me. Al merk ik wel dat de dagen die ik sportief begin beter zijn dan dagen dat ik voor de regen schuil. Productie in plaats van consumptie was hoe ik erover nadacht. Ik zoek consumptie op uit comfort, maar het levert vrijwel niets op. Iets produceren, zoals deze reflectie of Spaans leren, weken of sporten, leveren veel meer op. Ook voor mijn mentale gezondheid is dit een goede om in het achterhoofd te houden. Begin iedere dag nou eens met de minst leuke dingen van het to do lijstje en reflecteer eens op hoe je je dan gemiddeld voelt.

Een dag zonder al te veel plannen voelde meteen als een goed begin van de vakantie. Vanmorgen even naar de kapper en een etentje maar dat was het dan ook.

Vakantie. Vanmorgen wat langer blijven liggen want het regende enorm hard. Eenmaal uit bed meteen begonnen met een paar uurtjes te werken voor ik naar de tandarts moest. Verder weinig bijzonders vandaag.

Wat een weer joh. Mijn stappen heb ik nog lang niet gehaald aangezien er vanwege een ongeluk vanmorgen geen bussen reden en ik dus de hele dag thuis heb moeten/kunnen werken. Vanwege de aankomende vakantie moet er nog heel veel afgemaakt worden dus het komt wel goed uit om ongestoord door te kunnen werken. Daarnaast viel de regen vanmorgen op zich nog wel mee, dus ik heb zelfs nog even kunnen sporten. Het enige nadeel is wel dat ik de voorbereide avondmaaltijd al met de lunch snel heb opgegeten en straks dus op zoek moet naar iets anders om te eten.

Today was a good day. Ik werd voor de zoveelste keer ruim voor de wekker wakker waardoor ik de tijd kon nemen om te sporten en alsnog om 7:30 in de bus zat richting het station. De leg press was weer gerepareerd en met alle oefeningen was ik sterker dan de vorige keer. Op werk stond de hele dag in het teken van de stadsscan en kon ik vaker dan ik zelf had verwacht relevante info geven. Tussendoor nog even naar buiten en zelfs een positief telefoontje van mijn leidinggevende gekregen. Het was zowaar ook eens op tijd afgelopen waardoor ik nu in de trein naar huis zit en vanavond de mogelijkheid heb om boodschappen te doen. Het aftellen naar de vakantie speelt nog steeds en ik kan ook niet wachten om een dag te hebben dat even niets moet. Maar tot die tijd zijn productieve dagen zoals deze ook heel fijn.

De vacature in Den Haag wordt na iedere dag in Zwolle aantrekkelijker. Hoewel het team nog steeds leuk is en ik ook in Zwolle nog groeimogelijkheden zie, lijkt het me steeds leuker om op landelijke schaal te werken. Niet langer zeiken over kleine plotjes en een kans om een veel breder netwerk op te bouwen en aan de weg te timmeren lijken steeds interessanter na al het gezeik dat momenteel in de organisatie leeft en alle energie dat het nu kost.

Maandag 9 oktober 2023. Het aftellen naar de herfstvakantie was natuurlijk al een beetje begonnen, maar wetende dat ik volgende week rond dit tijdstip in het vliegtuig zit maakt het lastig om mentaal met andere dingen bezig te zijn. Niet dat ik enorm veel zin heb in Lissabon, maar een weekje uit de ratrace van het werk lijkt me even heel fijn. Ondanks dat er een aantal vacatures uitstaan blijven we met steeds minder over en sinds de zomer ben ik zelf ook af en toe vacatures elders aan het bekijken. Het is echter niet zozeer dat ik het niet naar mijn zin heb bij de gemeente, maar om nou te zeggen dat ik mijn passie heb gevonden zou gelogen zijn.  Waar ik een beetje van baal in mijn leven is het terugkerende gevoel van teleurstelling over mijn eigen keuzes. In plaats van dat ik een keer iets kies wat ik echt leuk vind en waar ik van kan groeien, blijkt het vaak een proces te zijn van eerst een aantal dingen uitzoeken die ik achteraf toch niet leuk vind en vervolgens heel ergens ander...

Vandaag is weer zo'n dag dat ik twijfel om het roer volledig om te gooien. Welke kant op weet ik alleen niet, dus dat is één van de dingen die me er nog van weerhoudt. De hele agenda is volgepland, er wordt aankomende week veel van me gevraagd op het werk en de trip naar Lissabon de week erop lijkt nog wel maanden weg. Hier kijk ik wel enorm naar uit. Op vakantie kan ik altijd veel beter van dag op dag leven. Überhaupt meer leven dan het geleefd worden wat ik vaak in Nederland ervaar. Toch vraag ik me ook af of het niet mogelijk is om me hier vergelijkbaar te voelen. Meer in het heden te zijn en te kunnen genieten van mijn tijd. In plaats van constant van afspraak naar afspraak te hobbelen. Wie weet heb ik meer tijd voor mezelf nodig, maar ik weet ook dat dat ten koste kan gaan van mijn relatie.

Vanmorgen weer uit mezelf vroeg wakker. De to do list die ik iedere dag maak is hierdoor op zaterdag een stuk sneller afgevinkt dan normaal. Ondanks dat we straks nog een uur moeten rijden voor een etentje en vanavond weer terug moeten, is het toch al een productieve dag geweest. Ik heb gesport, de boodschappen zijn binnen, we hebben al gewandeld en er is zowaar tijd over om sociaal te doen vanavond.

Tijdens het hardlopen voelde ik vandaag iets bij mijn linkerknie. Het rondje heb ik wel afgemaakt, maar iets langzamer dan ik had gehoopt. Daarnaast is dit de vierde dag op rij dat ik weer ben afgevallen. Normaal gesproken is dat niet heel erg, maar dit najaar en deze winter wil ik wel weer wat aankomen om ook sterker te worden dan ik ooit ben geweest. Misschien dat ik mijn calorieën meteen maar weer bij ga houden.

Door kantoordagen als gisteren en vandaag duren de dagen toch een stuk langer dan wanneer je kan doen waar je zin in hebt. Als het altijd weekend zou zijn vliegen de aankomende 1236 dagen voorbij denk ik, maar als alle dagen zoals dit zijn gaat het nog wel even duren. Voor verdere ontwikkeling of uitdenken van de plannen waar ik het eerder over had heb ik amper tijd. Dat hoeft natuurlijk ook niet iedere dag. Als ik productieve werkdagen heb en veel collega's zie en spreek is dat ook een vorm van ontwikkeling. Het kan in ieder geval geen kwaad voor mijn carrière.  De afgelopen tijd zitten er een aantal collega's thuis en dit vraagt wat van de mensen die overblijven. Misschien valt het inmiddels op dat ik in de bijna twee jaar dat ik hier werk nog geen enkele dag ziekteverzuim heb gehad. De taken beginnen zo nu en dan weer op te stapelen en de zogenaamde piekmomenten lijken nu constant. Het heeft zijn voordelen, misschien kan ik in februari wel een extra trede erbij vragen bijvoo...

Lange dag gehad op werk. Nadat ik gisterenavond had geklommen besloten vanmorgen niet te sporten maar slaap in te halen. Hierdoor wel meteen begonnen met werken en ook nog halverwege de dag naar Zwolle gegaan. Afspraken liepen weer uit en ik ben niet toegekomen aan alles wat ik wilde doen. Thuis meteen gekookt omdat de tante van mijn vriendin er al zat voor haar wekelijkse bijles en na het eten eindelijk op de bank kunnen zitten. Toen moest er natuurlijk van alles weer gedaan worden dus even rusten zat er helaas niet in. Gelukkig is het woensdag en is de week inmiddels door de helft.

Vanmorgen werd ik zowaar om 4:00 al wakker. Ondanks dat ik me meteen goed wakker voelde, besloot ik toch nog even verder te slapen. Zo'n anderhalf uur later werd ik compleet uitgerust wakker en kon ik vervolgens ruim op tijd sporten voor ik moest werken. Gisteravond was het themadebat en deze ochtend heb ik dit teruggeluisterd. Ondertussen heb ik een procesvoorstel geschreven en zo dadelijk zit ik in een vergadering met de provincie. Allemaal best oké voor een werkdag, maar ik vraag me nog steeds af of er niet iets is waar ik meer voldoening uit zou kunnen halen.  In de sportschool zat ik toevallig naar vacatures te kijken voor banen die dichterbij huis zijn. Ondanks dat ik deze week maar twee keer naar kantoor moet, merk ik dat het steeds meer een obstakel is om naar Zwolle te gaan. Er zijn wel een aantal functies die me leuker lijken, maar financieel betekent dit vaak dat ik erop achteruit zal gaan. Nu ik nog in de vermogensopbouwfase van mijn leven zit, zie ik dit niet als optie...

Nieuwe week, nieuwe maandag. De laatste tijd sta ik best constant vroeg op en ben ik zelfs wakker voor de wekker gaat. Aangezien ik weer regelmatig thuis kan werken heb ik voor ik moet beginnen tijd om te sporten. Op deze manier ben ik opzich best goed op weg om mijn gezondheid op peil te houden. In het verleden heb ik het echter best lastig gevonden om consistentie te behouden. Hopelijk blijft het wel op peil door to do lijstjes af te vinken en naar mezelf verantwoordelijkheid af te leggen. Tijdelijke motivatie omzetten naar langdurige discipline is misschien wel een thema dat terug kan komen in de dagelijkse zelfreflectie.

1 oktober 2023. Hoewel het bijna herfstvakantie is, steek ik over een paar uur de barbecue aan. Hoewel ik weet dat de consumptie van vlees bijdraagt aan de opwarming van de aarde, sta ik er toch weer van te kijken hoe warm het voor de tijd van het jaar is en dat er zo weinig aan gedaan wordt. Een betere wereld begint natuurlijk bij jezelf en er valt ook echt wat voor te zeggen om geen vlees te eten of nooit meer in het vliegtuig te stappen, maar wat voor verschil gaat het nou echt maken? Er is nog steeds slavernij op de wereld, de populatie neemt alleen maar toe en er drijft een enorme plastic soep in de oceaan.  Hoe ik tegen klimaatverandering aankijk is misschien wel tekenend voor meer van mijn meningen. Eigenlijk zouden we allemaal wat meer ons best moeten doen en op de planeet moeten letten. Tegelijkertijd kan ik wel stoppen met druppelen in de emmer, terwijl we eigenlijk met de kraan open staan te dweilen. Om maar eens even twee gezegdes door elkaar te gebruiken. Zo lang groot...