Bijna dertig

Vandaag gaat weer wat beter, maar volgens mij is dat altijd zo op de woensdagen dat ik half werk. Wat me het meeste bij is gebleven is om half 5 voor de wekker uit opstaan en kunnen ontbijten voor het sporten. En als hoogtepunt natuurlijk daadwerkelijk sporten. Nadeel wel is dat ik eerst drie kwartier weer op de bank filmpjes heb liggen kijken, een gewoonte / telefoon verslaving waar ik me steeds meer aan begin te irriteren, maar ook één waarvan ik het gevoel heb dat ik er zo weinig aan kan veranderen.

Één akkefietje vanmorgen en ik ben er meteen alweer klaar mee. Misschien heeft het ermee te maken dat ik vanmorgen niet ben gaan sporten terwijl het prima had gekund en misschien is het wat seksuele frustratie, maar er is iets waardoor ik weer heel snel geïrriteerd was. Alsof Lisanne alleen maar wil dat ik meer ga verdienen en dan maakt ze de opmerking dat ik meer op mijn strepen moet staan voor schaal 11. Terwijl schaal 11 op veel plekken slechts voor de seniors is weggelegd en ze daar geen idee van heeft. Als ik zeg dat dit onrealistisch is kan ze wel zeggen dat ik meer op mijn strepen moet gaan staan en dat zij dat ook zou doen, terwijl zij tegen haar zin in voor groep 3/4 heeft gestaan en nu alsnog de gesprekken voor groep 7 gaat doen op de ZSV. Mijn eerste reactie is meteen dat ik dan maar meer op mijn strepen moet gaan staan en duidelijk aangeef dat ik me stierlijk verveel in Soesterberg en de lange reis met het ov iedere dag spuugzat ben. Laat ik het echter nog maar even gezelli...

 Tsja, ik kan wel grapjes blijven maken over kalende vrienden, maar vanmorgen zag ik toch zelf ook een grotere inham bij mijn voorhoofd dan ik gewend ben. Nou kan ik het excuus gebruiken dat het door de zon iets blonder is geworden en daardoor dunner lijkt, maar het is ook een stuk dunner. Opeens is de 'bijna 30' een stuk dichterbij. De rest van mijn hoofdhaar lijkt niet perse dunner te worden dus dat is goed nieuws, maar die inhammen had ik liever ook nog even mee gewacht. Wellicht kan de kapper er nog iets van maken waardoor het minder opvalt. Nu ik het eenmaal zelf heb gezien blijft het echter wel een dingetje waar ik even aan moet wennen.

"Het leven draait om balans, maar ieder is zijn eigen weegschaal." Deze kwam ik vanmorgen tegen op Reddit onder een discussie over de meerwaarde van het hebben van zichtbare buikspieren. Iedereen moet zelf uitzoeken waar het in balans is. Net zoals de quote van laatst is dit, zoals met veel vergelijkingen die ik rondom sport zie, toepasbaar op meer vlakken in het leven. Ik kan me herinneren dat ik zelf laatst tot een vergelijkbare conclusie kwam rondom beleggen en financiën. 

Een korter stukje dan gisteren want eigenlijk heb ik ongeveer hetzelfde te melden. Het voelt goed om het lijstje afgewerkt te krijgen en op mijn voeding te letten. Hopelijk hoef ik niet zo heel veel lange dagen in Zwolle te maken aankomende tijd om dit vol te kunnen houden.

Hardlopen zonder muziek levert vaak de vreemdste gedachten op die normaal gesproken mijn brein niet meer inkomen doordat ik mezelf veel te snel afleid met allerlei schermen. Hoewel ik nog steeds niet zo ver ren of snel ben als ik zou willen, kwam ik wel een stukje verder door een quote uit het filmpje van Sam Sulek te herhalen. Hij zei namelijk iets in de buurt van: the treasure you seek lies in the dungeon you're too afraid to enter. Hij gebruikte het als reden om jezelf in de sportschool verder te motiveren dan waar je lichaam of hersenen in eerste instantie denken dat je kan gaan. Het zou ook gebruikt kunnen worden om een naïef meisje te overtuigen anaal te proberen, maar daar stond ik niet lang bij stil tijdens het hardlopen. Zelf gebruikte ik het als reden om net iets langer door te gaan dan ik in eerste instantie zin in had. Al is het ook toepasselijk op andere dingen in het leven. Zo heb ik vandaag level 99 gehaald in firemaking, een doel waar ik al een tijdje naartoe leef. ...

Wat een mooie dag. De zon schijnt, ondanks dat er een ongeluk op de a28 was en de bus daardoor enorm vertraagde kon ik alsnog een productieve ochtend in Zwolle hebben en nu zit ik in kampen te wachten tot ik mijn rijbewijs kan aanvragen. Ook heb ik vanmorgen vroeg gesport en ben ik dus al zo'n 10 uur wakker. Iedere keer als ik een dag als deze heb realiseer ik me weer hoe lekker het voelt om productief te zijn, terwijl ik het helaas nooit lang vol houdt. Misschien is deze keer anders, we moeten de hoop niet opgeven in ieder geval.

 Het was een heel productief gesprek, maar doordat ik weer zo vroeg in Zwolle moest zijn ben ik vanmorgen weer niet wezen sporten. Morgen houd ik de ochtend voor 10 uur geblokt en zal het me toch een keer gaan lukken om de BasicFit te bezoeken. Nu ben ik onderweg naar huis en lijkt het mooi weer te zijn, dus niets dat me tegenhoudt om hard te gaan lopen. Verder gaat de laptop straks gewoon dicht en neem ik mijn telefoon niet op zodat ik de rest van mijn to do list af kan werken. Het piekmoment van de week lijkt hiermee achter de rug. Dat is altijd fijn, maar die maandag en dinsdag zijn wel killing. Ik snap dat we zoveel uitval hebben.

Inmiddels zit ik alweer in de trein terug en is het nog maar half 5. Misschien dat ik Lisanne vandaag iets meer ga zien dan alleen na het opstaan en kort voor het slapen. Het was weer een flinke dag met een aantal afspraken, maar vooral door de drie uur intervisie loopt het op in de uren. Het lijkt ook dat ik iets begin te genezen, maar helemaal fit zou ik het nog steeds niet noemen. Misschien vanavond dan daadwerkelijk maar even hardlopen, ook om op die manier wat te zweten en ruimte te maken voor het etentje morgenavond.

 Deels komt het doordat ik nog lang niet fit ben, maar vandaag hakt er ook wel even flink in op kantoor. Zo heb ik amper tijd gehad om te eten vanwege alle afspraken en haal ik mijn stappen vandaag op deze manier ook niet. Misschien dat ik het vanavond allemaal maar in ga halen, maar dan ben ik eigenlijk niet met dat soort dingen bezig. Tegelijkertijd typ ik dit en realiseer ik me dat het inmiddels toch een hobby is geworden en dat je gewoonten op moet bouwen. Een rondje hardlopen vanavond zorgt er misschien voor dat ik weer trek krijg en alsnog mijn calorieën en stappen vandaag ga halen. Misschien krijg ik alsnog de hele to do lijst af op die manier. Al gaat het misschien ten koste van mijn slaap en die uurtjes zijn me toch ook heel waardevol.

Gisteren is het fotoboek van Indonesië opgeleverd. Wat me vooral bijstaat van de fotos in het groot is de realisatie die ik eigenlijk al jaren heb over mijn lichaam. Het ziet er allemaal best prima uit, maar het kan een stuk beter. Een strakke sixpack betekent in mijn hoofd vaak dat mijn armen kleiner gaan worden en die vind ik al te klein. Grotere armen gaat betekenen dat mijn buik nog minder strak wordt. Hierom heb ik het dagelijkse doel toegevoegd om MyFitnessPal weer tijdelijk bij te gaan houden. Met een klein beetje extra moeite krijg ik zo meer inzicht in wat ik zoal eet op een dag en waar de verbeterpunten zijn te maken om er net wat beter uit te zien en m en hopelijk ook zo te voelen.

Eindelijk weer eens een dag waarop ik mijn stappen ruim heb gehaald. Al heb ik nog steeds niet gesport. Zeker vanmorgen voelde ik me nog lang niet fit en ik ben nog steeds niet genezen. Al gaat het al wel weer een stukje beter inmiddels. Het liefst zou ik nu ongeveer naar bed gaan om zo snel mogelijk weer in mijn ritme te komen, maar we gaan zo voor een verjaardag naar Kampen. Om te voorkomen dat mijn vriendschappen steeds verder wegzakken gaan we toch maar die kant op. Gelukkig wilde Lisanne juist die kant op, zonder haar instemmen was het voor mij een stuk makkelijker geweest om alles te laten verwatereren en steeds meer alleen achter te blijven.

Geslaagd!!! Er zijn nog genoeg verbeterpunten te vinden, maar dat zal vast voor bijna iedereen te zeggen zijn. Soms zie je mensen rijden en vraag je je af waarom ze überhaupt een rijbewijs hebben gekregen en waarom ik zelf de vorige keer ben gezakt. Nu zou het vast anders zijn en zijn er naast de verbeterpunten die ik zelf zag nog wel meer te verzinnen. Maar voor nu maakt het allemaal niet meer uit, ik ben in ieder geval geslaagd!

Langer rijles gehad dan gewerkt vandaag. In totaal zo'n zes uur gereden. Jesse schijnt er vertrouwen in te hebben dus na een goede nachtrust ga ik er vanuit dat het morgen goed komt. Sporten laat ik nog wel even zitten morgenochtend en ook qua werk laat ik alles uitstaan. Beter werkt het.

Net op het moment dat het totaal niet uitkomt om ziek te worden lijk ik ziek te zijn. Gelukkig kan ik vandaag thuiswerken, maar morgen heb ik nog een lange lesdag met de auto en vrijdag is het herexamen. Qua werk heb ik vandaag wel genoeg gedaan om er eind deze week even een punt achter te zetten, maar voor mijn eigen gezondheid loop ik flink achter de feiten aan. Doordat ik me niet zo goed voel en het steeds sneeuwt is dit de derde dag op rij dat ik niet ben gaan sporten. Ook eet ik lang niet genoeg om op gewicht te blijven en dat is iedere ochtend terug te zien op de weegschaal.

Vanmorgen is er alweer een wisselstoring dus ik vraag me af hoe laat ik in Zwolle aan kan komen vandaag. Iedereen zal wel weer zeggen dat ik in Zwolle moet gaan wonen, maar iedere keer dat iemand dat zegt ben ik meer geneigd om in de buurt van Zeist of Amersfoort te solliciteren. Dat zou me ook wat meer speling geven in de ochtenden, want nu heb ik weer niet gesport. Al was ik wel op tijd wakker en had het denk ik prima gekund. Hier baal ik weer enorm van, maar het lijkt wel alsof ik de les maar niet krijg aangeleerd.

 Vanwege de aangekondigde gladheid vertrok ik vanmorgen een half uur eerder naar het werk om daar in alle rust op te kunnen starten en de grote hoeveelheid werk van deze week uit te kunnen werken. De bus kwam zelfs te vroeg dus het leek even goed te gaan, alleen moest de trein eventjes stil staan bij Putten vanwege iets in Zwolle. Na een paar minuten bleek het om een aanrijding met een klein voertuig vanaf 't Harde te gaan, waardoor mijn trein weer terug naar Amersfoort ging. Voor mij reden genoeg om ook maar weer met de bus naar huis te gaan en thuis te werken vandaag. Inmiddels begon het steeds meer te sneeuwen en de hele dag heeft het een beetje af en aan gesneeuwd, geregend en gehageld. 

Hoe kan het toch dat ik wekelijks schommel tussen graag samen een huis willen kopen en twijfelen over kinderen, en zo ver mogelijk weg vertrekken en alleen op de wereld te staan? Het zijn twee uitersten die me allebei enorm aantrekken soms en waardoor ik me afvraag of ik überhaupt ooit helemaal tevreden zou kunnen zijn. 

Dagje Duitsland met de ouders. Enorm vermoeiend zeg. We hebben wel goedkope boodschappen kunnen doen, maar ze houden maar niet op met praten. Het gaat alleen maar over hen en als ik dan zelf iets vertel lijkt het wel alsof ze niet luisteren. Als ik zelf een auto heb ga ik nog wel een keertje alleen naar Duitsland voor de boodschappen.

Gemeente Amersfoort heeft dus een vacature openstaan voor een Adviseur Wonen. Hetzelfde werk (op papier) als wat ik nu doe, loonschaal 11 en enorm veel dichterbij huis. Nooit meer gestrand staan op het station en mochten Lisanne en ik in Amersfoort gaan wonen kan ik elke dag op de fiets. Het is best verleidelijk om te reageren, maar ik wacht eerst tot ik Jochem dinsdag heb gesproken over de rol van een Planningsadviseur. Ik vraag me namelijk ook af of ik het werk zelf nog wel leuk vindt en dan maakt de stad zelf weinig uit.

Sensatie. Toen ik na een werkdag en nieuwjaarsborrel naar het station vertrok was alles afgezet. Blijkbaar was er iemand met een wapen in een trein gesignaleerd en werd er een speciaal team ingezet om hem eruit te halen. Vrij snel werd het station weer vrijgegeven, maar ik zit nu al bijna een uur in een trein die niet beweegt. Het grootste nadeel is dat ik vrijwel altijd op hetzelfde autistische tijdstip eet. Ik merk vooral dat me dat vooral irriteert. Ook omdat ik natuurlijk aan probeer te komen en dat er op deze manier niet echt in zit.

 Ik heb weer een nieuwe theorie. Runescape en vergelijkbare games hebben denk ik meer impact gehad op mijn leven dan ik eerst had gedacht. Het klinkt misschien negatief, maar ik bedoel het heel positief. Van jongs af aan ben ik gedreven door nummers die omhoog gaan. Om Runescape als voorbeeld te houden ga ik er goed op als ik cijfers omhoog zie gaan. Urenlang hetzelfde doen levert uiteindelijk een hoger level op. In het echt doe ik eigenlijk hetzelfde door te investeren en te sporten. Door maandelijks te investeren zie ik mijn vermogen toenemen en door bij te houden hoe zwaar ik til word ik als het goed is elke keer sterker. Nu ik er over nadenk zijn heel veel aspecten meetbaar gemaakt en houd ik het ook graag bij op die manier. Wanneer een nummer omhoog gaat voelt dat goed en ben ik gedreven om het nog verder door te werken.

 Na de drukke en lange dag gisteren doe ik het vandaag wat rustiger aan. Dat betekent niet dat ik mijn to do lijstje niet afwerk en mails op werk niet beantwoord. Zo heb ik tussen de middag hardgelopen en heb ik het een en ander over nutritie uitgezocht. De afgelopen tijd kom ik online veel vergelijkingen tegen over het menselijk lichaam. Eentje die me vandaag tijdens het hardlopen bijbleef is de vergelijking tussen een bankrekening en het lichaam. Geef je te veel geld uit of consumeer je minder calorieën dan je nodig hebt, slank je financieel of lichamelijk af. Met precies genoeg bouw je geen reserves op maar kom je ook niet tekort en met een surplus krijg je grotere reserves. De vergelijking werkt als je het hebt over reserves, maar ik denk dat er weinig mensen zijn die klagen over een te grote financiële reserve en dat de meeste mensen hun calorieën reserve juist willen verminderen. Voor iemand die (spieren) wil aankomen is het van belang om in ieder geval niet te weinig te eten...

Het komt qua temperatuur de hele dag niet boven het vriespunt uit. Verschrikkelijk dit, al is het gelukkig nog lang niet zo koud als de temperaturen die in Scandinavië zijn gemeten de afgelopen weken. Eenmaal uit bed vanmorgen ben ik meteen gaan werken en vanavond is er een debat dus ik bouw meteen wat uren op deze week. Daarnaast is mijn hele dag meteen in bezit door de vragen die vanavond beantwoord dienen te worden. Gelukkig was er ook nog goed nieuws buiten werk om. 24 januari kan ik namelijk een tweede poging doen om af te rijden, deze keer in Emmeloord.

Het vinden van een doel in het leven zal bij meerdere mensen een hoge prioriteit zijn. Nu ik de 27, en daarna vrij snel de 30, nader is het ook iets waar ik vaker over nadenk. Ik heb wel eens gezien dat je door je leven heen slechts twee van de drie mag kiezen tussen energie, tijd en geld. Als kind heb je energie en alle tijd van de wereld, maar ben je beperkt in je kunnen doordat je nergens geld voor hebt. Na het studeren neemt de hoeveelheid geld als het goed is toe, maar ruil je hier je tijd voor in. Als het goed is, ben je nog gezond genoeg om ook energie te hebben, maar dat steek je vooral in je werk om op die manier geld te verdienen. Na je pensioen heb je het geld dat je tijdens het werken hebt opgespaard en krijg je weer tijd voor allerlei dingen, maar heb je na een aantal decennia werken bijna geen energie meer over.  Een van de levensdoelen die ik kan bedenken is dat je het beste moet maken van je tijd op deze planeet, omdat dat het enige is dat gegarandeerd is. Momenteel...

Vandaag is weer zo'n dag waarop ik me afvraag wat ik hier nog doe. Ik heb het gevoel dat er toch niet naar me wordt geluisterd en dat het allemaal niet zoveel uitmaakt wat ik van dingen vind. De vakantie zit er weer bijna op en maandag ga ik weer werken. Als ik daar hetzelfde gevoel krijg zal er toch iets moeten veranderen. Gelukkig staat het aanbod van de planners om daar mogelijk iets te kunnen betekenen.

Vandaag was een saunadag. Altijd lekker om de vakantie mee af te sluiten en heerlijk schoon het weekend in te gaan. Dit betekent ook dat ik voor de zoveelste keer dit jaar mijn stappen niet geen gehaald. Juist in januari wil ik goed beginnen en een voorsprong opbouwen om gemiddeld boven de 10.000 per dag te komen. Zojuist hoorde ik dat ik morgen niet mee hoef voor de lunch, misschien grijp ik die kans wel om aan mijn stappen te werken.

Na de vakantie ga ik toch in gesprek over de vacature van planningsadviseur denk ik. In het dagelijks leven ben ik ook van de autistische plannen en houd ik ervan om ritme aan te houden, dus waarom op werk niet. Bovendien is de functie in schaal 10a of 11. Gebaseerd op mijn ervaring zal dit wel betekenen dit ik het eerst jaar in 10a zit en het volgende in 11. Dan is het aan mij om te onderhandelen over de tredes waarmee het omhoog gaat. Naar 10a en dezelfde trede omhoog als nu periodiek zal al een mooie groei zijn. In dat geval is het verstandig om op dezelfde manier als nu door te gaan leven en het extra geld maandelijks op de Giro te storten. Dit levert ongeveer 3000 euro per jaar op denk ik. Een bedrag waardoor ik mogelijk twee jaar eerder kan gaan stoppen met werken. Als er dit jaar een recessie uitbreekt en alle aandelen gaan dalen in waarde wordt die 3000 volgend decennium enorm veel meer waard. De truc is om ook daadwerkelijk op dezelfde manier te blijven leven als nu. De verlei...

Het fotoboek van de vakantie naar Indonesië een half jaar geleden is eindelijk af. Het is heel leuk om alles weer terug te zien en ik zekere zin te herbeleven. Ik kijk enorm uit naar de volgende verre reis. In Lissabon kwam ik wederom tot de realisatie dat rondjes lopen in een vreemde stad/omgeving mij enorm veel voldoening geeft. Een groot doel in mijn leven is om ooit een keer een boek te schrijven. Misschien is dit jaar eindelijk het moment dat ik deze passie in woorden kan uiten en op papier ga zetten. Hoe mooi zou het zijn als de reis door Peru, waar we al jaren naar uit kijken, op die manier door meerdere mensen herbeleefd kan worden.

 Vanmorgen ben ik weer begonnen aan mijn 'ideale' ritme. Zo heb ik mezelf gewogen, ben ik gaan sporten en heb ik Duolingo gedaan om een beetje Spaans te kunnen mochten we ooit naar Peru gaan op vakantie. Op de fiets dacht ik weer waarom eigenlijk. Over twee maanden ben ik 27 en zal ik waarschijnlijk nog zo'n 50 jaar moeten werken. In een ideale wereld is de gezondheidszorg tegen die tijd zo goed dat ik nog 20 jaar in redelijke gezondheid kan genieten van mijn pensioen. Echter is dit natuurlijk niet gegarandeerd, het enige dat zeker is, is het heden. Stel dat ik morgen opeens door een bus wordt geraakt. Dan heb ik al die tijd voor niets gespaard, gesport voor mijn gezondheid, gezond gegeten etc. Tegelijkertijd weet je natuurlijk nooit of je 110 gaat worden of niet. Mijn opa en oma aan mijn vaders kant leven best gezond en hopen dit jaar 60 jaar getrouwd te zijn, mijn opa tikt de 90 al bijna aan. Aan mijn moeders kant leven ze een stuk ongezonder en is het nog maar de vraag h...

Gelukkig nieuwjaar! Rond een uur of 1 was al het vuurwerk, de volledige 1350 euro, de lucht ingeschoten en konden we naar huis. Eerst Isa nog even afzetten en vervolgens dan ook daadwerkelijk naar bed. Nu regent het alweer de hele ochtend waardoor de kruitdampen hopelijk snel vertrekken. Gisteravond heb ik aardig wat rook ingeademd en merkte ik het al meteen op mijn longen. Het zou mooi zijn als ik vandaag nog even kan hardlopen om meteen een goede start in het nieuwe jaar te maken.