635

 Nou heb ik niets met de muziek van Susan en Freek, maar toen ik gisteren hoorde dat Freek ver uitgezaaide longkanker had deed me dat toch wat. Het zou je zomaar kunnen overkomen natuurlijk en hij is maar een paar jaar ouder dan ik ben. Ik weet dat Lisanne er mee zit en waarschijnlijk een stuk erger dan ze laat merken. Afgelopen weekend was ze nog bij hun concert en nu kreeg ze dit opeens te lezen. 

Het zette mij op meerdere manieren aan het denken. Ik ken ze natuurlijk persoonlijk niet dus het is lastig om met ze mee te leven. Wel kan ik met Lisanne meeleven, maar ik merk dat ik het ook lastig vind om het te interpreteren. Nou kan ik me nog goed herinneren dat Mac Miller opeens was overleden op zijn 26e. Dat raakte me persoonlijk heel erg omdat hij waarschijnlijk één van mijn favoriete artiesten was, is en zal blijven. Ik veranderde mijn leven daarna echter niet, behalve dat ik zijn muziek nog beter ging beluisteren. Dit nieuws raakte me op een manier waarop ik het naar mijn eigen leven ging vertalen. In de trein naar huis was ik bijvoorbeeld meteen op zoek naar manieren om ons DNA te gaan testen zodat we aanleg voor eventuele ziektes mogelijk kunnen detecteren. Deze manieren zijn niet 100% faalproef, maar wie weet brengt het iets meer mentale duidelijkheid. Ook is het nog een extra argument om niet te calvinistisch te leven en al mijn geld op te potten. Een beetje kan natuurlijk geen kwaad, want voor zover ik weet is er niemand in mijn directe familie met kanker en zoals ik gisteren schreef is mijn opa inmiddels 88. Hij is geen boegbeeld voor gezondheid, maar de laatste keren dat ik hem zag ging het ook niet heel slecht met hem.