770

Gisteravond kwamen we allebei tot de conclusie dat het toch wel fijn is om weer aan de slag te gaan. Zo'n twee weken bij elkaar op de lippen in een klein appartementje in Soesterberg wordt het namelijk niet gezelliger van. Lisanne had als tip om er zelf eens op uit te gaan, terwijl ik er voor mijn gevoel juist behoefte heb dat zij af en toe een dagje op pad gaat. Waarschijnlijk heeft ze, zoals meestal, wel gelijk. Alleen betekent op pad gaan meestal dat ik geld moet gaan uitgeven en daar zit ik eerlijk gezegd niet op te wachten. 

De momenten rust die ik nu had, vooral in de ochtenden, heb ik eigenlijk volledig gebruikt om te sporten. Ook lekker natuurlijk en dat is tijd die ik zelf enorm nodig heb merk ik. Nu ik weer werk heb ik ook tijd voor mezelf, en ben ik er stiekem ook een beetje uit. Met mijn hoofd ben ik in ieder geval volledig bij Zwolle als ik met werk bezig ben. Toch is een keer een weekendje weg ook niet verkeerd denk ik, al wil ik nu zoveel mogelijk geld apart zetten om ter zijner tijd aan het huis en de zomervakantie in Japan uit te geven. 

Mijn onderrug is iets stijver dan ik had gehoopt. Gisteren merkte ik het al een klein beetje bij het sporten, misschien moet ik bij de deadlifts iets beter gaan opwarmen. Vooral qua stretchen kan het allemaal wat flexibeler in mijn onderrug en bij mijn heupen. Als ik kracht erbij wil krijgen in de deadlifts en de front squats kan ik geen blessure gebruiken. Nou zit ik daar sowieso niet op te wachten. Naast het stretchen is het in de dagelijks leven ook goed om te blijven onthouden dat ik door mijn knieën moet bukken en niet alsnog door mijn rug. Het voelt zo natuurlijk, maar zeker nu het wat stijver aanvoelt merk ik meteen dat het eigenlijk niet goed is.