1155

 Gelukkig zei hij ja. Het voelde niet helemaal juist om mijn familie zo snel in de steek te laten op kerstavond en om vervolgens naar Wijhe te gaan voor Diederick en Lois. Gelukkig hadden we net het eten op. Als we nog aan het gourmetten waren terwijl ze in Wijhe gingen beginnen was het waarschijnlijk niet de moeite waard om die kant op te gaan. Nu lieten we ze niet enorm in de steek en waren we nog mooi op tijd voor het aanzoek. Om half 9 stonden we in de achtertuin van de ouders van Lois en even later vroeg ze hem ten huwelijk. En hij zei ja, dus het was niet zo ongemakkelijk als dat het had kunnen zijn. De rest van de avond zijn we nog even gebleven om te proosten op het paar en alvast een paar ideeën voor het vrijgezellenfeest te verzinnen. Goed om in die setting ook wat meer vrienden één op één te kunnen spreken. Zo heeft Dion mij laatst nog een berichtje gestuurd omdat hij zich zorgen om me maakte en konden we nu even bijpraten. Dat appje betekende toch best veel voor me moet ik eerlijk zeggen, dus dat heb ik hem nu ook persoonlijk kunnen vertellen.