1202

 Wat een dag vol overleggen. Gelukkig ben ik niet de enige zo te horen, maar zorgelijk is het wel. Met al deze dingen die tussendoor schieten vraag ik me af hoe ik daadwerkelijk aan werk toe kom. Het is in ieder geval een afleiding van alle andere dingen die spelen, maar om alles nou op te lossen door een workaholic te worden lijkt me ook niet goed. 

Deze blog verandert een beetje in een dagelijkse zeikmoment. Misschien helpt het om een en ander even uit te tikken om het van mijn borst af te krijgen, maar het kan ook een teken zijn dat ik toe ben aan verandering. Maar ja, wat dan? Moet ik alles tegelijk aanpassen of stukje bij beetje dingen gaan elimineren? Het is niet zo dat je dan nog terug kan als je eenmaal iets afkapt. Nieuw werk is niet per definitie beter werk. Geen relatie hoeft ook echt niet beter te zijn dan mijn huidige relatie. Het niet kunnen maken van keuzes helpt al helemaal niet mee.