Bijna dertig

 De werkweek zit er weer op. Dat betekent dat ik nu terug kan kijken op een week waarin ik me te weinig had voorbereid. Qua sporten heb ik mezelf enorm teleurgesteld en hetzelfde kan gezegd worden over voeding. Als ik elke week op deze manier beweeg en eet durf ik niet te zeggen welke kant het op gaat, maar ik zal er hoe dan ook niet blij mee zijn. Elke dag was er wel weer een nieuw smoesje waardoor ik niet kon sporten. Uiteindelijk heb ik alleen mezelf hiermee. Ik heb er in ieder geval een les van geleerd dat ik me beter moet voorbereiden om te slagen. Dit wist ik echter al lang, maar af en toe moet je het misschien nog een keer meemaken om weer goed te realiseren. In ander nieuws heb ik vanmorgen een tijdelijke kroon gekregen. Over twee weken komt de definitieve op mijn kies te staan. Het voelt nog een beetje raar, maar de tandarts zal het vast niet voor niets hebben gedaan.

Onder de 1000 dagen. Om nou te zeggen dat ik vanmorgen veel heb gesport zou liegen zijn, maar ik heb tenminste weer gesport en daar ben ik heel blij mee. De dag voelt weer extreem lang en productief aan en dat is ergens toch wel heel lekker hoor. Behalve het eten bijhouden ben ik met de to do lijst heel ver gekomen vandaag. In de middag had ik intervisie en werd mijn casus die ik snel bedacht had behandeld. Volgens mij wekte het de illusie dat het heel hoog zat, maar ik moet zeggen dat ik het heerlijk vind om lijstjes op te stellen en af te werken. Volgens collegas is dit een hele 'blauwe' eigenschap, maar die kleuren heb ik nooit begrepen.

Mei zit er bijna op. Sinds gisteravond regent het al de hele tijd af en aan en ik ben nog niet naar buiten geweest om te sporten / hardlopen. Juni schijnt een stuk droger te worden en ik kan niet wachten tot het zo ver is. Het nadeel van regen in de ochtend is dat ik het liefst niet naar buiten ga, zoals ook vandaag het geval was. Later op de middag schijnt het droog te blijven en ben ik van plan alsnog te gaan hardlopen, maar de regen blijft maar aanhouden. Hierdoor heb ik al gegeten vandaag en merk ik dat waarschijnlijk in mijn maag als ik straks nog wel naar buiten ga. Verder hoef ik gelukkig niet zo veel meer te doen vandaag, maar ik heb ook nog geen lunch voor aankomende dagen dus daar moet nog een actie voor worden ondernomen.

Discipline - en motivatie - zijn afgelopen dagen weer ver te bekennen. Dit is bij mij altijd iets dat komt en gaat, maar hierdoor merk ik dat de resultaten die ik behaal ook nooit matchen met mijn streefdoelen. Door te weinig te plannen eet ik de afgelopen dagen minder en doordat ik liever slaap en/of niet door de regen wil haal ik mijn stappen niet en sport ik niet. Door te weinig te eten en bewegen word ik ook lui in andere dingen. Gelukkig merk ik wel dat ik op werk veel voor elkaar krijg en dat ik mijn draai in het team en de organisatie steeds beter te pakken krijg. Dit geeft me ook voldoening, maar wel minder dan sporten merk ik. Wellicht kan ik daar in de toekomst nog wat mee doen.

 Om 5:30 was ik keurig wakker, maar nog wel moe. Aangezien ik om 9:00 een afspraak had in Zwolle nam ik de executive decision om nog even te blijven liggen. Hierdoor heb ik aardig wat uren geslapen, want er is ongeveer een uur slaap bijgekomen. Hopelijk heb ik hierdoor vanavond nog wat meer energie en kan ik nog even hardlopen. In dat geval ruil ik de training van vandaag en morgen om. Het hardlopen van vanavond is wel afhankelijk van hoe de verkoop van de motor van Lisanne verloopt. Als het goed is komt er namelijk om 18:00 iemand naar de motor kijken. Die man heeft een bod uitgebracht waar Lisanne zich wel in kan vinden.  Door deze afspraak ben ik iets eerder vertrokken uit Zwolle en typ ik dit vanuit de trein. Het was weer een drukke dag vol met allerlei afspraken en er zijn ook een aantal deadlines bijgekomen. Zo moet de beheersinformatie van de kwartaalrapportages voor Holtenbroek al over twee en een halve week bij Jolanda liggen. Opzich geen probleem, dan schuif ik even ...

Lijstje is bijna afgewerkt, behalve het stukje schrijven natuurlijk. Er is momenteel een rode vlag bij de GP van Monaco dus ik kan eventjes nadenken over wat ik zou willen schrijven.  Vanmorgen heb ik gesport en een stukje gelopen in Soesterberg. Eenmaal thuis begon het een beetje te regenen en begin van de middag ging het pas echt tekeer. Na mijn gedachten van gisteren stond ik vandaag ook een paar keer stil bij de aankomende vakantie / reis. Na Peru staan er nog zoveel locaties op mijn bucketlist dat ik geen concreet idee heb waar we volgend jaar eens naartoe zullen gaan. Een aantal locaties vallen af aangezien Lisanne daar niet heen wil, maar wellicht kan ik in mijn eentje wel iets van de wereld zien en kijken wat ik ervan vindt om alleen te reizen. Solo reizen en leven van wat ik schrijf is immers de droom.

Tijdens het lopen vanmorgen en vanmiddag bedacht ik dat ik vandaag eigenlijk kan doen waar ik naartoe leef. Het is een dag die ik helemaal zelf in kan delen want het is weekend en ik hoef niet te conformeren aan plannen van Lisanne. Ook kan ik eten wat en wanneer ik wil. Echter klopt het niet helemaal, want het liefst ben ik op vakantie en niet in Soesterberg. In het ideale beeld dat ik heb, waarin ik de wereld over kan reizen met de inkomsten van mijn geschreven werk/boeken, heb ik hier langer dan een dag de tijd voor. Op vakantie / reis is het leven heel anders, en het gevoel dat dat oplevert probeer ik nog altijd te kunnen beschrijven.

 Vrijdag is altijd een beetje een rare dag qua productiviteit. Thuis krijg ik dingen voor werk een stuk sneller voor elkaar dan wanneer ik in Zwolle zou zijn geweest en men constant tegen elkaar en mij aan het praten is. Tegelijk voelt het een beetje als valsspelen als ik de rest van mijn dag niet zo productief inzet. De hele week zit iedereen op kantoor alleen maar over kinderen te praten dus ik laat niemand eronder lijden doordat ik op vrijdag thuis een uurtje voor mijn plezier lees nadat ik het net allerlei stukken heb doorgelezen en een actielijst / planning heb opgezet voor aankomende weken, maar toch voelt het niet helemaal eerlijk vergeleken met hoe een dag in Zwolle aanvoelt. Ik krijg evenveel betaald, doe ook ongeveer hetzelfde, maar ben in verhouding qua uren een stuk minder efficiënt. Toch is het ook wel lekker om dit steeds op vrijdag te hebben, want het voelt als een soort voorsprong op het weekend.  Binnenkort is Lisanne op kamp en morgen heeft ze een vrijgezelle...

 Inmiddels ben ik al een paar dagen achter elkaar rond 5 uur wakker geworden. Mijn streven was eigenlijk tussen 5 en 5:30, met een 'slimme' wekker om 5:30. Als het goed is detecteert mijn horloge dan het perfecte moment tot een half uur voor 5:30 om me te wekken zonder dat ik uit een diepe slaap wordt getild. Echter ben ik dus eerder wakker. Mijn totale slaap neemt daarmee af, maar tot mijn verbazing is mijn totale diepe en REM slaap bijna identiek aan wanneer ik tot 7 of 8 uur blijf liggen. Verder is dit ideaal, want ik ging vanmorgen voor 6 uur al de deur uit om hard te lopen en om 8:39 liep ik in Zwolle de trein uit onderweg naar kantoor. 's Avonds merk ik wel dat ik tussen 21 en 22 moet slapen om dit vol te houden, maar dat deden we eigenlijk toch al wel dus dat is geen probleem. Eigenlijk is dit perfect, maar ik zie het ergens in de nabije toekomst al wel fout gaan. Ook ben ik nog een beetje teleurgesteld in mijn eigen opstartproces. Voor 5 uur uit bed en bijna een uur...

Nog een week en dan dus nog 1000 dagen tot mijn 30e. Of ongeveer dan als de berekening niet helemaal blijkt te kloppen.  Vandaag is het woensdag en ik ben net begonnen aan mijn vrije middag. Aangezien het nog steeds mijn droom is om ooit een boek uit te brengen en te kunnen leven van dat wat ik schrijf zou de woensdagmiddag perfect zijn om te beginnen met schrijven. Echter lig ik nu een tijdje op de bank en ik kan niet eens iets verzinnen om hier op te schrijven. Als er in mijn dagelijks leven weinig gebeurt blijf ik nog maar even bij het lezen van fictie voordat ik een origineel idee krijg om zelf een verhaal van te maken.

 Als ik alle posts zo onder elkaar zie kan ik me goed voorstellen dat ik ergens een dubbeling in de dagen heb gehad. Of het andere natuurlijk, dat ik een dag heb overgeslagen. Het is dus nog maar de vraag of het aftellen ook echt op mijn 30e verjaardag uitkomt, maar in ieder geval komt het in de buurt.  Vandaag ging ik na een extra lang weekend van 3 dagen weer naar Zwolle. De hele ochtend heb ik met Jochem in een hok gezeten voor het vervolg van de opleiding tot planner, en 's middags zat ik op het stadhuis om verder te werken. Na het laatste teamoverleg ben ik wel vertrokken en nu ben ik de laatste uurtjes onderweg en straks thuis aan het werken. Als ik in de trein kan werken maakt het totaal niet uit dat het nog best een tijdje reizen is naar Zwolle. Ergens blijf ik me toch steeds weer afvragen of het niet beter is om een woning te kopen voor mezelf. Ik leg best wel druk op Lisanne om een woning te gaan kopen na de zomer, maar elke stap zorgt voor haar bij extra reistijd. I...

Lekker hoor tweede Pinksterdag. Doordat ik vandaag ook vrij ben begint de officiële werkweek morgen pas en heb ik na die vier dagen alweer weekend. Vanmorgen werd ik voor 5 uur wakker en kon ik mooi op tijd sporten en de andere dingen van de to do lijst afwerken. Waar ik helaas nog niet aan kon beginnen was de mealprep, want de winkels gingen pas om 12 uur open. Inmiddels is het iets na 3 en ben ik bijna klaar met ontbijt en lunch voor de rest van de week. Daarna alles opruimen en dan is het wel weer mooi geweest voor vandaag.

Kerkdienst en IJsselmuiden zitten er weer op. Grootste nieuws was dat Corné blijkbaar een vriendin heeft genaamd Malou. Ze was ook aanwezig in de kerk en kwam na de tijd lunchen bij mijn ouders. De lunch was een stuk later dan ik van ze gewend was en Lisanne moest nog naar de Action in Amersfoort dus ik typ dit op de parkeerplaats van het Stadhuis terwijl ze bakjes probeert te scoren voor op school. De Grand Prix van Italië is al ruim een half uur onderweg dus die zal ik zo goed als in zn geheel terug moeten kijken. Twee weken geleden had ik F1 ook al gemist toen we in Luxemburg waren. Hopelijk hebben ze de bakjes bij deze Action want het is al de derde die we bezoeken op de terugweg.

Vandaag 10km hardgelopen en naar Zeist gewandeld. In totaal goed voor ruim 30.000 stappen. Morgenochtend doet Corné belijdenis in IJsselmuiden, dus ik vraag me af of ik daarvoor nog kan sporten. We gaan in ieder geval vroeg naar bed, dus hopelijk gaat de wekker hard genoeg om me op tijd te wekken.

 Mijn tanden zijn weer helemaal schoongemaakt bij de mondhygiëniste. Het ging zelfs sneller dan was gereserveerd dus hopelijk ga ik dat terugzien op de rekening. Verder heb ik vandaag thuisgewerkt en vanmorgen nog gesport. Weinig bijzonders, en nog aan weinig dingen van de to do list begonnen, dus dat ga ik nu eerst maar eens doen.

 Nadat Erik en Lotte gisteravond kwamen eten sliep ik iets later dan normaal door de weeks. Vanmorgen werd ik echter wel vroeg genoeg wakker om nog even hard te lopen. Door de tijdsdruk liep ik mijn één na snelste 5k ooit geregistreerd, dus dat was zeker goed. Op werk had ik ook een goede dag, zo kon ik in de baas zn tijd kijken naar de presentatie van het hoofdlijnen akkoord van het mogelijke nieuwe kabinet. Ik ben heel benieuwd wat er allemaal waar van gaat worden. Goed, gebaseerd op de rest van de afgelopen maanden zal het nog wel een paar maanden gaan duren voor alles gereed is. Wat ik me vooral afvraag is wie de premiers kandidaat gaat worden.

Als het goed is gaat het zo regenen en koelt de hele boel even af. Gisteren was het zo enorm warm dat ik met veel moeite in slaap kwam. Halverwege de nacht werd ik even wakker en was ik compleet gedesoriënteerd. De temperatuur in de woonkamer was een stuk aangenamer en ik ben vervolgens op de bank nog even in slaap gevallen. Even later werd ik wakker en had ik door hoe vroeg het daadwerkelijk was en ben ik weer in bed gaan liggen. Een paar uur later ging ik er alsnog uit om te sporten en was ik op tijd terug om te beginnen met werken.

Voor het eerst sinds de vakantie weer in de trein naar huis. Enerzijds best een straf om met dit mooie weer, vandaag was het 27 graden met volle zon, op kantoor te moeten werken. Aan de andere kant heb ik wel enorm veel voor elkaar gekregen voor mijn gevoel. Morgen en vrijdag werk ik weer vanuit huis en zal het weer ook iets minder mooi zijn. De airco op kantoor doet het in ieder geval een stuk beter dan de arco thuis dus zo erg was het nou ook weer niet om comfortabel binnen te zitten. Vanmorgen ben ik nog even kort door het bos wezen rennen met intervals. Strava heeft het niet geregistreerd, maar ik heb in korte tijd wel lekker veel actieve minuten opgebouwd. De stappen tellen wel mee bij Fitbit dus in tegenstelling tot gisteren ben ik op route om alle stappen van de to do list af te vinken.

 Het is meteen weer te merken dat de werkweek is gestart. Vanmorgen sliep ik natuurlijk door mijn wekker heen. Dit klinkt een stukje erger dan het in de realiteit is want ik werk thuis en was nog steeds ruim op tijd wakker voor werk. Echter kon ik de motivatie niet vinden om te gaan sporten. Hierdoor ben ik wel een uurtje eerder begonnen met werken waardoor ik vrijdag beter uitkom. Dit scheelt me weer uren opnemen voor de mondhygiënist namelijk. Toch stelt het me wel teleur, waarschijnlijk wel te verwachten. Door niet te sporten loop ik een groot deel van mijn geplande stappen en actieve minuten mis. Bovendien mis ik op deze manier de enige beentraining van de week, al wordt dat wel gecompenseerd door de cardio die nog op de planning staat. Qua werk ben ik in de ochtend al wel een heel eind gekomen, maar de motivatie is daar ook ver te zoeken. Na een fijne vakantieweek stond er meer werk op me te wachten dan ik had verwacht. Daarnaast is het nog steeds enorm lekker weer en zit ik b...

Moederdag ook weer gehad. Ik ben de dag begonnen met sporten en thuis heb ik lunch gemaakt voor aankomende dagen. Vervolgens rond lunchtijd Marco opgehaald en naar Zeewolde geweest voor de moeder en tante van Lisanne. In de avond hebben we bij Dianke en Joël gebarbecued om zijn verjaardag van morgen en moederdag van mijn moeder te combineren. Nu snel weer naar huis om goed bij te slapen voordat morgen weer een nieuwe werkweek begint.

Weer heel kort hoor, maar ik wil alsnog even iets typen ondanks dat het slechts een paar zinnen zijn. Vandaag was namelijk datedag van Lisanne en heb ik een sportmassage gekregen. Daarna hebben we in Zeist heerlijk onbeperkt gegeten.

De dagstart van vandaag ging beter dan gisteren. Ondanks dat ik drie kwartier op de bank heb gelegen ben ik wel naar basic fit geweest en heb ik nu voor 8 uur 's morgens al een groot deel van mijn lijstje afgewerkt. Zo zit het sporten er al op en schrijf ik dit op de loopband nadat ik Duolingo heb gedaan. Qua stappendoel ben ik al over een derde voor de hele dag.  Toen ik vanmorgen op de bank lag zag ik een filmpje voorbijkomen van mensen die heel goedkoop in Vietnam wonen. Nou ben ik bijna twee jaar geleden op vakantie geweest in Vietnam en ondanks dat dit toen in het hoogseizoen was, kan ik beamen dat het vergeleken met Nederland allemaal behoorlijk goedkoop is daar. Het trekt me ook wel om gewoon een paar maanden weg te gaan, maar dat gaat met mijn huidige baan niet lukken. Dat is misschien wat me het meeste aantrekt van het ideaalbeeld van een schrijver dat ik bijna mijn hele leven al voor me heb. Gaan en staan waar je wil en met een laptop onder de arm overal wanneer je eraan ...

Nou ik ben helaas niet toegekomen aan alles van de to do lijst, maar aan het begin van de avond ben ik toch nog een heel eind gekomen. Sporten pak ik vanaf morgen weer op en nu schrijf ik dit terwijl ik mijn laatste stappen aan het registreren ben. Eten bijhouden is vandaag ook redelijk gelukt, al was het niet altijd even duidelijk hoeveel er van hoeveel precies in mijn maaltijden zat. Hiervoor zal ik misschien toch nog wat preciezer moeten gaan meal preppen. Het grootste deel van mijn stappen van vandaag heb ik gehaald door alle klusjes rondom het huis. Zo zijn er heel wat wassen gedraaid en is de vriezer weer helemaal ijsvrij. Toen Lisanne naar de sauna ging heb ik van de gelegenheid gebruik genomen om voor het eerst in een week weer wat RuneScape te spelen. Hoewel ik hier eigenlijk mee wil stoppen is het voor nu nog best prima vermaak.

Geen foto vandaag want we hebben vrijwel de hele dag in de auto gezeten. Onderweg zo goedkoop mogelijk de auto in Luxemburg nog volgegooid en net voor de Nederlandse grens in Duitsland ook nog een keertje. In Duitsland hebben we ook gebruik gemaakt van de goedkopere boodschappen bij de Kaufland. Thuis nu druk bezig met van alles opruimen en weer op de juiste plek zetten voor we op tijd gaan slapen en ik morgenochtend begin met de mealprep. Het doel is om zo veel mogelijk dingen van de to do lijst weer af te gaan werken. Dat is inclusief calorieën tellen.

Nog 22 dagen. De 1000 dagen tot 30 zijn enorm dichtbij. Ik hoorde laatst iemand die zei dat een groot deel van de mensen (mannen) na hun dertigste nooit meer sprinten. Ook zag ik hoe sprinten je hele lichaam traint, dus mogelijk ook mijn rug. Vandaag hebben Lisanne en ik een tweede deel van de Mullerthal gelopen en iedere keer dat we even gingen zitten voelde ik weer dat ik vorige week door mijn rug ben gegaan. Thuis wordt sprinten, of intervals misschien, weer onderdeel van mijn schema. De afgelopen dagen waren leuk en fijn ter bevestiging dat ik me waarschijnlijk qua uithoudingsvermogen wel ga redden in Peru. Over hoogteziekte kan ik niets zeggen aangezien het verschil hier totaal niet te vergelijken is met de Andes. Ook heb ik weer een paar fotos gemaakt waarvan een paar wel prima zijn. Echter ben ik het meest tevreden over de fotos van gisteren in de stad. Het is een stuk lastiger om de bewegende natuur vast te leggen dan stilstaande gebouwen.

Zo lang heb ik volgens fitbit al een tijd niet geslapen. Eenmaal wakker konden we vrij snel naar de bus, die helaas een andere route reed. Na een uurtje konden we vertrekken naar Luxemburg stad. Daar was het gelukkig in de eerste apotheek raak voor de medicijnen van Lisanne. Hopelijk werken ze in één keer. Omdat het de hele dag zou regenen hadden we besloten dat we dan maar naar de stad zouden gaan in plaats van de Mullerthal verder belopen. Gisteren was het al dramatisch nat en vandaag zou het alleen maar erger worden. In Luxemburg had ik bovendien ook nog een kans om de camera eens onder andere omstandigheden uit te testen.

Een beetje een rare Bevrijdingsdag want ik ben niet naar een festival geweest en heb amper over de oorlog nagedacht. Ik houd het even kort want we liggen al in de tent en ik wil eigenlijk zo snel mogelijk slapen. Wel kan ik delen dat mijn stappen flink gestegen zijn door de wandeling hier in Luxemburg. In de middag heb ik echter nog wel een tijdje stil gezeten in de auto omdat we op zoek gingen naar een wormenkuur die we niet hebben gevonden.

Nou we staan. De tent is nu al helemaal nat, om nog maar te zwijgen over het zeil ervoor. Sinds we op de camping zijn aangekomen is het niet meer gestopt met regenen. De tent staat gelukkig en lijkt niet lek te zijn, maar veel wandelen met dit weer lijkt nog niet heel aantrekkelijk. Morgen zou het de ergste dag moeten worden dus dan trekken we Luxemburg stad in.  Bij nader inzien lijkt er toch iets kleins te lekken. Via het overvolle tentzeil loopt er een klein beetje water de tent in. Precies onder mijn luchtbed. Gelukkig vermaak ik me nog wel, maar als het weer nou even mee zou werken lijkt het me toch een stukje leuker.